ความรัก...
ความ รัก..เริ่มต้นเพราะความรู้สึก! ที่เราสร้างมันขึิ้นมา..และพร้อมยอมรับผลที่ตามมา.. เมื่อผู้หญิงคนึง ได้ร่างความรู้สึก ที่จะรักใครซักคน ตั้งแต่จุดเริ่มต้น จนถึง จุดจบ ไว้ว่าจะเป็นยังไง....
อาจจะคล้ายกับแผนการ ที่เราได้วางไว้ และพร้อมที่จะเผชิญกับปัญหาต่างๆ ที่ตามมา.. มันเหมือนเราสร้าง โลก อีกโลกนึงขึ้นมา เพื่อให้เราได้ลองศึกษาโลกนั้น.. ได้รับรู้ความรู้สึก อีกโลกนึงที่เราได้สร้างขึ้นมา.. และได้บอกตัวเองตลอดเวลาว่า.. ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น..ทุกอย่าง จะเป็นไปตามที่เราได้คิดไว้.. ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง.. เราก็พร้อมจะยอมรับมันได้เสมอๆ...
แต่ในท้ายที่สุดแล้ว.. เรากลับยอมรับมันไม่ได้!
แต่ในท้ายที่สุดแล้ว.. เรากลับยอมรับมันไม่ได้!
ผู้หญิงคนนึง.. เคยบอกกับตัวเองเสมอๆว่า.. ผู้ชาย! ไม่มีใครที่จริงใจกับเราจริงๆหรอก.. เราจะต้องไม่เผลอใจไปกับใครมากนัก..เมื่อเริ่มเผลอใจไปรัก..ก็ต้องรีบจบ รัก นั้นซะ.. อย่าปล่อยให้ความรู้สึกนั้นมาทำร้ายเราได้! อย่าปล่อยให้ "ใจ" ล่องลอยไปกับใครได้ง่ายๆ.. อย่าปล่อยให้ "ความรัก" อยู่เหนือ"ใจ"เราได้....
แต่มันคงสายไปแล้ว..เมื่อผู้หญิงคนนึง ปล่อยใจไปรักผู้ชาย ที่ตัวเองพยายามห้ามใจตัวเองมาโดยตลอด.. ว่า..อย่าไปรักผู้ชายคนนี้ .. ผู้ชายซึ่งเป็นได้มากกว่ารัก.. ผู้ชายที่ดีที่สุดในใจเรา..(เขาอาจเทียบเท่ากับ พ่อ ผู้เป็นที่รักของเราไม่ได้..แต่เค้าคือผู้ชายที่เรารู้สึกดีๆด้วย..ไม่เคย ลืม)
เขาคือผู้ชาย..ที่เราอยากเก็บไว้ในใจเราตลอดไป.. เขาเปรียบเหมือนผู้ชายต้องห้าม.. เค้าคือผู้ชายคนเดียวที่เราคิดถึง--อย่างเพื่อน-- เค้าคือผู้ชาย ที่เราคิดว่า คือเพื่อนที่ดี ที่เราสามารถพึ่งพิงได้ ทั้งยามเหงา ยามทุกข์ ยามสุข และเค้าคือกำลังใจ คนเดียวที่เรามี..
แต่มันคงสายไปแล้ว..เมื่อผู้หญิงคนนี้ เผลอใจไปรัก ผู้ชายต้องห้าม.. ผู้ซึ่งเปรียบเหมือน คนไร้หัวใจ ไร้ความรู้สึก..
ใช่..แม้ว่าผู้ชายคนนั้น! จะดีกับเรามากแค่ไหน.. แต่บางความรู้สึก ที่ได้รับรู้จากเขานั้น.. ดูเหมือนว่า..เขาจะไม่ได้แคร์ความรู้สึกผู้หญิงของคนนี้สักเท่าไหร่.. ผู้ชายที่คอยห้ามเรามาโดยตลอด..เขาพยายามห้าม..ไม่ให้เรารู้สึกดีๆด้วย.. ห้ามไม่ให้เรารักและเชื่อใจเขา.. ทั้งๆที่ เขาเอง ก็รับรู้ได้ว่า มีผู้หญิงคนนึงคนนี้ ที่รักเขามากแค่ไหน.. แต่เขาไม่เคยทำความเข้าใจกับผู้หญิงคนนี้เลย
เขา..คนนั้นเคยบอกไว้ว่า.."จะพยายามเปลี่ยนเพื่อผู้หญิงคนนี้ แต่ก็ขอไม่รับปาก" ซึ่งเขาไม่เคยคิดเลยว่า คำพูดทุกคำที่เขาพูด..กำลังทำร้ายจิตใจของผู้หญิงคนนึงอย่างมาก...
เขาคือผู้ชาย..ที่เราอยากเก็บไว้ในใจเราตลอดไป.. เขาเปรียบเหมือนผู้ชายต้องห้าม.. เค้าคือผู้ชายคนเดียวที่เราคิดถึง--อย่างเพื่อน-- เค้าคือผู้ชาย ที่เราคิดว่า คือเพื่อนที่ดี ที่เราสามารถพึ่งพิงได้ ทั้งยามเหงา ยามทุกข์ ยามสุข และเค้าคือกำลังใจ คนเดียวที่เรามี..
แต่มันคงสายไปแล้ว..เมื่อผู้หญิงคนนี้ เผลอใจไปรัก ผู้ชายต้องห้าม.. ผู้ซึ่งเปรียบเหมือน คนไร้หัวใจ ไร้ความรู้สึก..
ใช่..แม้ว่าผู้ชายคนนั้น! จะดีกับเรามากแค่ไหน.. แต่บางความรู้สึก ที่ได้รับรู้จากเขานั้น.. ดูเหมือนว่า..เขาจะไม่ได้แคร์ความรู้สึกผู้หญิงของคนนี้สักเท่าไหร่.. ผู้ชายที่คอยห้ามเรามาโดยตลอด..เขาพยายามห้าม..ไม่ให้เรารู้สึกดีๆด้วย.. ห้ามไม่ให้เรารักและเชื่อใจเขา.. ทั้งๆที่ เขาเอง ก็รับรู้ได้ว่า มีผู้หญิงคนนึงคนนี้ ที่รักเขามากแค่ไหน.. แต่เขาไม่เคยทำความเข้าใจกับผู้หญิงคนนี้เลย
เขา..คนนั้นเคยบอกไว้ว่า.."จะพยายามเปลี่ยนเพื่อผู้หญิงคนนี้ แต่ก็ขอไม่รับปาก" ซึ่งเขาไม่เคยคิดเลยว่า คำพูดทุกคำที่เขาพูด..กำลังทำร้ายจิตใจของผู้หญิงคนนึงอย่างมาก...
แต่...สำหรับผู้หญิงคนนี้.. ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ.. เพราะตอนนี้ มันกลายเป็นความรัก! ที่ยากจะตัดใจได้แล้ว.. มันยากจริงๆ..
แต่...ก็ต้องยอมรับนะ! ในเมื่อผู้หญิงคนนี้ ได้พลั้งเผลอใจไปแล้ว..เมื่อเกิดความทุกข์ทรมานใจมากแค่ไหน ก็ต้องทน ยอมรับมัน..ต้องทำเหมือนคนที่เข้มแข็ง..ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น..ทำ เหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย!
มันทรมานใจมากนะ! ที่ต้องสะกดกั้นอารมณ์ตัวเองไว้.. ต้องกล้ำกลืนน้ำตาตัวเองไว้ เพื่อไม่่ให้ใคร ได้เห็นความอ่อนแอของตัวเอง...
แต่...ก็ต้องยอมรับนะ! ในเมื่อผู้หญิงคนนี้ ได้พลั้งเผลอใจไปแล้ว..เมื่อเกิดความทุกข์ทรมานใจมากแค่ไหน ก็ต้องทน ยอมรับมัน..ต้องทำเหมือนคนที่เข้มแข็ง..ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น..ทำ เหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย!
มันทรมานใจมากนะ! ที่ต้องสะกดกั้นอารมณ์ตัวเองไว้.. ต้องกล้ำกลืนน้ำตาตัวเองไว้ เพื่อไม่่ให้ใคร ได้เห็นความอ่อนแอของตัวเอง...
มันทรมานเหลือเกิน!... ที่ต้องทนเจ็บปวดเพราะรัก.. รักที่ขาดความเชื่อใจ! รักที่ต้องทรมานใจเมื่อคิดถึง! รักที่มีแต่ความระหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลา.. เพียงเพราะ คำพูด เขา คนนั้น ก็สามารถทิ่มแทงใจของผู้หญิงคนนึงได้ขนาดนี้เลยเหรอ?
เพราะอะไร..? เพราะเราเป็นคนเห็นแก่ตัว งั้นเหรอ! อยากจะเก็บเขาไว้คนเดียว..งั้นเหรอ?
เจ็บเหลือเกิน.. ทำไมถึงตัดไม่ขาด..จะมนเจ็บไปถึงไหน?
มันเปล่าประโยชน์จริงๆ
และผู้หญิง.. ผู้ซึ่งเคยเข้มแข็ง.. เคยต่อต้านใจตัวเอง.. เคยทำให้ใครหลายๆคน ต้องเจ็บช้ำ..
ในที่สุด.. ก็ถึงวันที่ผู้หญิงคนนี้ ต้องเจ็บช้ำบ้าง... แต่ก็บอกตัวเองเสมอๆว่า "ไม่เป็นไร... จะต้องไม่่เป็นไร... ทุกอย่างจะดีเอง... ไม่เป็นไร"..
มันเป็นประโยค และคำพูด ที่คอยเตือนใจตัวเองอยู่ตลอดเวลา.. แต่ จะไม่เป็นไรเลยจริงๆเหรอ.. ไม่เลย!.. ไม่ใช่!
มันเป็น.. มากกว่าคำว่า "เป็น" มันเจ็บปวด.. มากกว่าคำว่า "เจ็บปวด"
แต่ถึงที่สุดแล้ว! ในวันนี้.. ผู้หญิงคนนี้จะคอยย้ำเตือนตัวเองตลอดเวลาว่าให้ "หยุด" หยุดทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวเองได้สร้างมา.. "เลิก" เลิกทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ตัวเองต้องเจ็บปวด...
ผู้หญิงคนนี้.. จะทำได้ไหม? ทำเหมือนที่เคยทำ.. ทำเหมือนคนไร้หัวใจ.. เป็น เหมือนที่เคยเป็น.. เป็นผู้หญิงใจร้าย..ที่ไม่เคยแคร์ความรู้สึกใคร...
เพราะถ้าไม่หยุด ไม่เลิก.. คนที่เจ็บปวดที่สุด..คือ "ตัวเราเอง"
เลือกที่จะเจ็บ.. เจ็บไปเรื่อยๆ..
หรือเลือกที่จะหยุด.. เจ็บครั้งเดียว.. (เราคงต้องเลือกเอง)
เชื่อแล้วว่า... ความรัก ทำให้คนเรา ทำได้ทุกอย่าง.. แม้แต่ ต้องยอม กลืนน้ำลายตัวเอง.. โกหกตัวเอง.. ก็ยอม
ใช่! เพราะ ความรักนี่แหล่ะ.. ทำให้ผู้หญิงคนนึง.. ทนทุกข์ ทรมานใจ คิดมาก และกังวลใจตลอดเวลา เหมือนกับคนบ้า... ตื่นเช้า ขึ้นมา สัญญากับตัวเองว่า.. เราจะต้องเลือก ที่จะรัก หรือ หยุดรัก.. เลือกที่จะเจ็บครั้งเดียว.. หรือยอมเจ็บไปเรื่อยๆ--เพราะรัก!!!
ในที่สุด... เมื่อถึงเวลา.. เมื่อผู้หญิงคนนั้น ได้เจอกับคนที่ตัวเองรัก.. กลับกลายเป็นว่า ลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่่ตัวเองคิดไปหมด.. เพราะรัก.. ถึงกับยอมทน.. เลือกที่จะรักต่อไป และยังบอกกับตัวเองอีกว่า..
"ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวทุกอย่างจะดีเอง บางอย่าง อาจไม่ไช่อย่างที่เราคิด เราอาจจะคิดมากไป ไม่เป็นไร เราจะไม่เจ็บ"
นี่คือสิ่งที่ ผู้หญิงคนนี้ คอยบอกและเตือนตัวเองตลอดเวลา... ก็ใช่สินะ! เมื่อได้อยู่ไกล้ชิดกับคนที่เรารัก.. ได้จับมือ ได้เดินเคียงข้างกัน.. ได้นั่งพักด้วยกัน.. พิงไหล่กัน .. ได้มองหน้า .. ได้มองตากัน.. นั่นก็ทำให้ "ใจ" ของผู้หญิงคนนั้นอ่อนปวดเปียกแล้ว.. ไม่ว่าจะเป็นความผิดอะไร ก็ไม่สามารถทำลายความรู้สึกที่ผู้หญิงคนนี้ มีต่อคนที่เธอรักได้...
ใช่สิ.. เพราะรัก ทำให้เราสามารถที่จะให้อภัย คนที่เรารัก ได้ทุกเมื่อ ได้ตลอดเวลา...
และผู้หญิง.. ผู้ซึ่งเคยเข้มแข็ง.. เคยต่อต้านใจตัวเอง.. เคยทำให้ใครหลายๆคน ต้องเจ็บช้ำ..
ในที่สุด.. ก็ถึงวันที่ผู้หญิงคนนี้ ต้องเจ็บช้ำบ้าง... แต่ก็บอกตัวเองเสมอๆว่า "ไม่เป็นไร... จะต้องไม่่เป็นไร... ทุกอย่างจะดีเอง... ไม่เป็นไร"..
มันเป็นประโยค และคำพูด ที่คอยเตือนใจตัวเองอยู่ตลอดเวลา.. แต่ จะไม่เป็นไรเลยจริงๆเหรอ.. ไม่เลย!.. ไม่ใช่!
มันเป็น.. มากกว่าคำว่า "เป็น" มันเจ็บปวด.. มากกว่าคำว่า "เจ็บปวด"
แต่ถึงที่สุดแล้ว! ในวันนี้.. ผู้หญิงคนนี้จะคอยย้ำเตือนตัวเองตลอดเวลาว่าให้ "หยุด" หยุดทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวเองได้สร้างมา.. "เลิก" เลิกทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ตัวเองต้องเจ็บปวด...
ผู้หญิงคนนี้.. จะทำได้ไหม? ทำเหมือนที่เคยทำ.. ทำเหมือนคนไร้หัวใจ.. เป็น เหมือนที่เคยเป็น.. เป็นผู้หญิงใจร้าย..ที่ไม่เคยแคร์ความรู้สึกใคร...
เพราะถ้าไม่หยุด ไม่เลิก.. คนที่เจ็บปวดที่สุด..คือ "ตัวเราเอง"
เลือกที่จะเจ็บ.. เจ็บไปเรื่อยๆ..
หรือเลือกที่จะหยุด.. เจ็บครั้งเดียว.. (เราคงต้องเลือกเอง)
iFLoWeRs....
--------- ---------- --------- --------- --------- ---------
ความรัก....เชื่อแล้วว่า... ความรัก ทำให้คนเรา ทำได้ทุกอย่าง.. แม้แต่ ต้องยอม กลืนน้ำลายตัวเอง.. โกหกตัวเอง.. ก็ยอม
ใช่! เพราะ ความรักนี่แหล่ะ.. ทำให้ผู้หญิงคนนึง.. ทนทุกข์ ทรมานใจ คิดมาก และกังวลใจตลอดเวลา เหมือนกับคนบ้า... ตื่นเช้า ขึ้นมา สัญญากับตัวเองว่า.. เราจะต้องเลือก ที่จะรัก หรือ หยุดรัก.. เลือกที่จะเจ็บครั้งเดียว.. หรือยอมเจ็บไปเรื่อยๆ--เพราะรัก!!!
ในที่สุด... เมื่อถึงเวลา.. เมื่อผู้หญิงคนนั้น ได้เจอกับคนที่ตัวเองรัก.. กลับกลายเป็นว่า ลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่่ตัวเองคิดไปหมด.. เพราะรัก.. ถึงกับยอมทน.. เลือกที่จะรักต่อไป และยังบอกกับตัวเองอีกว่า..
"ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวทุกอย่างจะดีเอง บางอย่าง อาจไม่ไช่อย่างที่เราคิด เราอาจจะคิดมากไป ไม่เป็นไร เราจะไม่เจ็บ"
นี่คือสิ่งที่ ผู้หญิงคนนี้ คอยบอกและเตือนตัวเองตลอดเวลา... ก็ใช่สินะ! เมื่อได้อยู่ไกล้ชิดกับคนที่เรารัก.. ได้จับมือ ได้เดินเคียงข้างกัน.. ได้นั่งพักด้วยกัน.. พิงไหล่กัน .. ได้มองหน้า .. ได้มองตากัน.. นั่นก็ทำให้ "ใจ" ของผู้หญิงคนนั้นอ่อนปวดเปียกแล้ว.. ไม่ว่าจะเป็นความผิดอะไร ก็ไม่สามารถทำลายความรู้สึกที่ผู้หญิงคนนี้ มีต่อคนที่เธอรักได้...
ใช่สิ.. เพราะรัก ทำให้เราสามารถที่จะให้อภัย คนที่เรารัก ได้ทุกเมื่อ ได้ตลอดเวลา...
iFLoWeRs....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น