- ต้องตามใจทุกอย่างใช่ไหม...ถึงเรียกว่ารักแท้!

ต้องตามใจทุกอย่างใช่ไหม ถึงเรียกว่ารักแท้!

ความรัก ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น หากเราประมาทเลินเล่อ ใช้ความอ่อนไหวของวัย สนองอารมณ์วูบวาบให้คนรัก เพื่อให้เขาพออกพอใจไปซะทุกอย่าง เห็นทีตัวเราเองนั่นแหละอาจมานั่งเสียใจในภายหลัง เพราะความใจอ่อนแพ้ลูกอ้อนทางอารมณ์

รัก จึงไม่ใช่ "เพียงแค่ใจเรารักกัน" ตามที่เขาอ้างเพื่อขอเล่นบทเลิฟซีนกะเรา อย่าไปหลงคารมเขาเชียว แต่บางคนอาจแย้งว่า "โธ่... แฟนขอนอนด้วยเป็นเรื่องขี้ปะติ๋ว ไม่เห็นต้องทำอะไรหนักหนา แค่ตามใจเค้าซะก็สิ้นเรื่อง แฟนจะได้เชื่อใจว่าเรารักจริง"

ถ้าคิดว่าใจกว้างเป็นมหาสมุทรอย่างนี้ก็ไม่มีใครว่าได้หรอกนะ แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ว่า พอแฟนแอ้มเราแล้ว เขาจะรักเราจริงหรือเปล่านี่สิ . . . (ถ้าใจไม่กว้างขนาดแม่พวกมหาสมุทรก็อย่าเสี่ยงดีกว่านะ)

หากเจอแฟนประเภทนี้เข้าละก็ ต้องรีบปรับอุณหภูมิรักที่กำลังเดือดพล่านให้คลายลงโดยเร็ว อย่าด่วนกระโจนใส่เพื่อเอาใจเขา พยายามจูนคลื่นความต้องการของเขาและเราให้ตรงกัน บอกกับเขาไปเลยว่า "ฉันทำเพื่อเธอได้เสมอ แต่อย่าเผลอชวนขึ้นเตียง (ถ้าเธอยัง เลี้ยงดู ฉันไม่ได้)"

หากเรายังไม่พร้อมมีเพศสัมพันธ์กับแฟน ถ้าเราไม่สบายใจ เพราะมันขัดกับความเชื่อของตัวเรา และเราก็รู้สึกว่า ความรักใช่ว่าต้องพิสูจน์กันด้วยการเปลือยกาย ซะเมื่อไหร่ ใช้การเปลือยใจจะดีกว่า และอย่าเกรงใจเพราะลูกอ้อนสารพัดที่เขาวาดลวดลาย แม้เขาจะคิดว่าเราโตพอที่จะมีอะไรๆ กัน เรื่องแบบนี้ผู้ใหญ่เองยังพลาดท่าเสียทีกันมาแล้วนักต่อนัก . . . เพราะฉะนั้นอย่าชะล่าใจเชียว

แฟนกล้าขอ เราก็ต้องกล้าเปิดใจ (อย่าเพิ่งด่วนเปิดอย่างอื่นก่อนละ) คุยกันตรงๆ ว่าเราพร้อมหรือไม่ แล้วเขาเองแน่ใจหรือว่า
         "ได้แอ้มเราแล้ว เขาจะไม่ทิ้งเราไป"
         "คิดจะโจ๊ะเรา แต่ไม่เห็นเตรียมพร้อมที่จะป้องกันอะไรเลย นี่หรือบอกว่ารัก"
         "เกิดพลาดท้องป่องขึ้นมา ใครละเสียหาย ไม่ใช่ลูกผู้หญิงอย่างเราหรือ"
         "มีวิธีอื่นอีกถมเถนะ ถ้าอยากรู้ว่าเรารักกันขนาดไหน" ฯลฯ

เราคงไม่ถึงกับหวงตัวจนเว่อร์เกินเหตุหรอก (แหม . . . คนรักกันก็ต้องอยากสัมผัสไออุ่นซึ่งกันและกันบ้างสิ ไม่ใช่พระอิฐพระปูนจะได้ไม่รู้สึกอะไร) หากเขาจะขอแตะเนื้อต้องตัว กอดจูบ ลูบกายกันบ้างก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร เพราะถือเป็นเรื่องธรรมดา ตามประสาอารมณ์รักของคนหนุ่มสาวที่อยากแสดงความรู้สึกต่อกันบ้าง

เพียงแต่ต้องมีสติพอจะยับยั้งชั่งใจไม่ให้เกินเลยไปกว่านี้ ต้องแสดงให้คนรักเห็นว่า "ทำให้ด้วยความเต็มใจ" และใส่ใจในความรู้สึกของกันและกัน ไม่ใช่ "ทำให้ด้วยความตามใจ" เพราะกลัวเขาไม่รัก อย่างนี้ไม่เข้าท่าเอาเสียเลย แต่ถ้าคิดว่าเราพร้อมและยินดีเปิดตัวให้คนรักเชยชม อันนี้ก็ต้องรู้จักหาวิธีป้องกันก่อนจะเริ่มเกมสารภาพรัก...ต้องพึงระลึกไว้เสมอว่า "ความปลอดภัยมาก่อนความรัก"

เมื่อรักกันแล้วก็ต้องปรับองศาความรู้สึกต่อกันในทุกๆ เรื่อง รวมทั้งเรื่องอย่างว่า เพื่อไม่ให้ความสัมพันธ์ด้านอื่นๆ ที่ดีต่อกันต้องพังทลายลง
รักแท้พิสูจน์ได้ ไม่ใช่เพียงชวนขึ้นเตียง . . . เพื่อนๆ ว่าจริงไหมค่ะ?